Het is lente. Je ziet het, je voelt het, je ruikt het, je proeft het en je hoort het aan het zingen van de vogels. De suskewiet is terug. Heerlijk. (als iemand weet welk een vogel suskewiet moge zijn, laat maar horen. Het geluid gaat van wiet wiet wiet, suskewiet ;-))
Het is ook lente in mijn hart. Het gaat elke dag een stukje beter. Vandaag een lange wandeling gemaakt rond het gebied halve maan. Daarna moest dochterlief effe rusten, Jingle, mijn Westie, lag strike, kwam binnen, terug strike voor en achterpoten languit gestrekt. En ikke, kon nog huppelen! Maar voor de zekerheid toch maar ff rustig op mijn terras met een boek. Daarna, lekkere maaltijd gemaakt afgekeken van tv-kok.
Ik zie het terug zitten.
Vanavond, bij de welterusten knuffel, effen door de terugkomende haartjes gestreeld. Zo mooi, zo lief, zo schattig, zo ontroerend. Ik voel en kijk en mijn hart stroomt over van liefde. Zo mooi.
Het is goed zo. Het is lente en ik kijk eindelijk weer uit naar de volgende dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten