donderdag 12 mei 2011

een deur slaat dicht. het blijft stil. heel lang stil. heel heel heel lang stil.
Maar vandaag, staat een nieuwe deur op een kiertje. Mijn deur. Ik ga ze wijd opengooien. Dit is mijn ode aan het leven, altijd geweest. Ik heb vandaag mijn bed buiten opgemaakt. Geslapen onder mijn dons en onder de wolken. Om gelukkig wakker te worden, al is het maar voor even. NU.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten