In minder dan een uur, heb ik 'het'. moet ik het V noemen? zoals zij het 'vrindje ' in haar hoofd heeft genoemd? roepen huilen tieren, vloeken komt nog waarschijnlijk...
ik ben bang, zo bang dat ik een 'kind' verlies. Niet alleen een kind, maar mijn maatje, mijn vertrouwelinge, mijn beste vriendin. Onze band, wij tegen de rest, wat kan het ons schelen wat ze denken. Zij houdt mij recht momenteel, in zoverre het kan. En andersom, hoewel ik het vreselijke gevoel heb tekort te schieten.
ma ik ga wel dood vanbinnen ondertussen. Vandaag zijn we naar Lucas winkel geweest, ze wou samen met me kleien. De klei is er. En ook het eerste 'schilderij' dat ik uit mezelf heb weten te wringen. gek, dat ik de bestanddelen meer dan een maand voor ik het wist, heb verzameld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten